Radiologija je grana medicine koja se bavi otkrivanjem bolesti i povreda, odnosno dijagnostikom. Primena radiologije u terapiji većinom slučaja je ograničena na lečenje malignih bolesti, ali i vaskularnih i drugih poremećaja, kao što je to slučaj sa invazivnom radiologijom.

Radiološkim tehnikama nastoji se da se vizuelizuje ljudsko telo i njegovi delovi, kako bi se otkrilo postojanje patoloških promena, koje bi dobile šansu da se pravovremeno leče.

Početak primene rendgenskih ili tzv. iks zraka (x-ray), u medicini označava sam početak radiologije. Upotreba ovih zraka je uspela revolucionarno da promeni pristup lekara ka pacijentima, ali i poimanje ljudskog tela uopšte.

Pojavom rendgenskog zraka, lekari su po prvi put mogli da ‘zavire’ u unutrašnjost tela, bez ikakvih hirurških zahvata. Kako se razvijala sama nauka, tako su pronađeni i drugi načini vizuelizacije ljudskog tela. Danas pored klasičnog rendgenskog snimanja, postoji i ultrazvučno snimanje, kompjuterizovana tomografija odnosno skener, nuklearna magnetna rezonanca (NMR)...

Sve ove tehnike imale su za cilj da budu jednostavne za upotrebu i jeftine, poput ultrazvuka. Da budu neškodljivi za zdravlje, kao što su ultrazvuk i NMR, ali da daju potpuno novi pogled na ljudsko telo praveći poprečne preseke organa sa veoma dobrom oštrinom slike, kakva se može dobiti skenerom.